Κυριακή, 30 Ιουνίου 2013
Αυτό που λέει ο λαός,”ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση”, το βλέπουμε σήμερα.
Υπουργός δικαιοσύνης ο κ. Αθανασίου, υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης ο κ. Μητσοτάκης. Το δίδυμο της επιτυχίας.
Ακόμη δεν κάθισαν καλά-καλά στις καρέκλες κι έπιασαν δουλειά. Ο χρόνος τρέχει. Η τρόικα...
Με συνοπτικές διαδικασίες, ελέγχονται ως προς την νομιμότητα, θα προσπαθήσουν οι δύο υπουργοί να “πετάξουν” στον δρόμο 6000 συμβασιούχους.
Αυτό μοιάζει με το να ζητάει ευθύνες ο βιαστής απ' το θύμα του γιατί έμεινε έγκυος.
Πρώτα νομοθέτησαν για να διευκολύνουν τα δικά τους παιδιά ή για να έχουν υπό ομηρία χιλιάδες ανθρώπους προς άγρα ψήφων και τώρα τους ζητούν και τα ρέστα.
Η προσφυγή στην δικαιοσύνη των συμβασιούχων είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους. Οι τελεσίδικες αποφάσεις αργούν. Ευθύνη γι αυτό δεν φέρουν οι συμβασιούχοι ή τουλάχιστον όχι μόνο αυτοί. Σε πάμπολλες πάντως περιπτώσεις οι συμβασιούχοι έχουν δικαιωθεί.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι ενώ υπήρχαν ανάγκες, παλιότερα, για προσλήψεις μονίμων υπαλλήλων ή εργατών στο δημόσιο, στους δήμους κτλ επεκράτησε η λογική των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου. Αριθμητικά αντί πρόσληψης δύο μονίμων προσλαμβάνονταν τρεις συμβασιούχοι, φυσικά με λιγότερα δικαιώματα και μικρότερο μισθό. Ήταν μία λογική μείωσης της ανεργίας. Αυτό φυσικά εκμεταλλεύτηκαν κατά κόρον οι πολιτικάντηδες και να τα αποτελέσματα.
Ξανάρχεται το αμείλικτο ερώτημα, αυτοί που μας έφεραν σ' αυτό το χάλι, αυτοί θα μας σώσουν;
Κατά τα άλλα είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα.
Ο Κλεισθένης γράφει
Οι βιαστές ζητούν τα ρέστα
Υπουργός δικαιοσύνης ο κ. Αθανασίου, υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης ο κ. Μητσοτάκης. Το δίδυμο της επιτυχίας.
Ακόμη δεν κάθισαν καλά-καλά στις καρέκλες κι έπιασαν δουλειά. Ο χρόνος τρέχει. Η τρόικα...
Με συνοπτικές διαδικασίες, ελέγχονται ως προς την νομιμότητα, θα προσπαθήσουν οι δύο υπουργοί να “πετάξουν” στον δρόμο 6000 συμβασιούχους.
Αυτό μοιάζει με το να ζητάει ευθύνες ο βιαστής απ' το θύμα του γιατί έμεινε έγκυος.
Πρώτα νομοθέτησαν για να διευκολύνουν τα δικά τους παιδιά ή για να έχουν υπό ομηρία χιλιάδες ανθρώπους προς άγρα ψήφων και τώρα τους ζητούν και τα ρέστα.
Η προσφυγή στην δικαιοσύνη των συμβασιούχων είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους. Οι τελεσίδικες αποφάσεις αργούν. Ευθύνη γι αυτό δεν φέρουν οι συμβασιούχοι ή τουλάχιστον όχι μόνο αυτοί. Σε πάμπολλες πάντως περιπτώσεις οι συμβασιούχοι έχουν δικαιωθεί.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι ενώ υπήρχαν ανάγκες, παλιότερα, για προσλήψεις μονίμων υπαλλήλων ή εργατών στο δημόσιο, στους δήμους κτλ επεκράτησε η λογική των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου. Αριθμητικά αντί πρόσληψης δύο μονίμων προσλαμβάνονταν τρεις συμβασιούχοι, φυσικά με λιγότερα δικαιώματα και μικρότερο μισθό. Ήταν μία λογική μείωσης της ανεργίας. Αυτό φυσικά εκμεταλλεύτηκαν κατά κόρον οι πολιτικάντηδες και να τα αποτελέσματα.
Ξανάρχεται το αμείλικτο ερώτημα, αυτοί που μας έφεραν σ' αυτό το χάλι, αυτοί θα μας σώσουν;
Κατά τα άλλα είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα.
.jpg)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου