... του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως το μεγαλύτερης ηλικίας μέλος του και μάλιστα θα εκφωνήσει και ομιλία για τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα, ο κ. Τσίπρας δείχνει -22 ημέρες πριν τις σημαντικότερες εκλογές της Ε.Ε - την πλήρη αδυναμία του να κατανοήσει έστω και τα στοιχειώδη της ευρωπαϊκής πραγματικότητας.
Όποιοι και αν είναι οι λόγοι που οδήγησαν τον κ. Τσίπρα να επικαλεστεί
«φόρτο εργασίας» για να αποφύγει τη δημόσια αντιπαράθεση με τους
συνυποψηφίους του στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και όσο και αν ο
ίδιος ή το επιτελείο του δεν έχουν την παραμικρή ιδέα πως στις
εναρκτήριες συνεδριάσεις της Ευρωβουλής δεν προεδρεύει το αρχαιότερο
μέλος, ήδη από το 2009 και, κυρίως, δεν εκφωνεί σε καμία περίπτωση λόγο,
το αποτέλεσμα είναι πως οι συνεχείς «ευρωγκάφες» του προέδρου του
Σύριζα επιβεβαιώνουν πως η γραφικότητα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς έχει
παρελθόν και (ενδεχομένως) μέλλον.
Ο κ. Τσίπρας δεν αντιμετωπίζεται - τουλάχιστον από την πλειονοψηφία του ευρωπαϊκού Τύπου (και ορθώς) – ως μελλοντικός πρωθυπουργός της Ελλάδας αλλά ως υποψήφιος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Του εκτελεστικού οργάνου της Ε.Ε., υποψηφιότητα την οποία προώθησε τόσο ο ίδιος προσωπικά όσο και οι σύντροφοί του στα κομουνιστικά κόμματα και στα κόμματα της ριζοσπαστικής αριστεράς στην Ευρώπη.
Και οι πομφόλυγες που επιλέγει όταν αναφέρεται στην Ε.Ε. δεν περιορίζονται μόνο στο στενό ελληνικό πλαίσιο αλλά ακούγονται σε ολόκληρη την Ε.Ε. Εκτός άλλωστε από την πλήρη άγνοια των κανονισμών της Ευρωβουλής αλλά και κάθε άλλης (πλην ελληνικής) ευρωπαϊκής γλώσσας, ένα από τα βασικότερα επιχειρήματα τα οποία ο υποψήφιος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Τσίπρας έχει μετατρέψει σε προεκλογική παντιέρα είναι αυτό της «αλλαγής της ευρωπαϊκής πολιτικής» (!).
Επιχείρημα τόσο γενικό που καταλήγει να μοιάζει με ευχή. Καθώς η περιβόητη «αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής» προϋποθέτει πως οκ. Τσίπρας θα εξασφαλίσει πλειονοψηφία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και πως θα καταφέρει να αλλάξει το παράγωγο Δίκαιο της Ε.Ε. (Six pack, Two pack, Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης).
Όσο και αν δεχθεί κάποιος τις πλέον ειλικρινείς προθέσεις του κ. Τσίπρα δυστυχώς τόσο ο ίδιος όσο και η Ευρωπαϊκή Αριστερά δεν φαίνεται να έχουν κατανοήσει πως σε αυτές τις εκλογές ο πρόεδρος του Σύριζα ζητεί την ψήφο των Ευρωπαίων πολιτών και όχι απλώς κάποιον συντεχνιών στην Ελλάδα.
Κάτι που έχουν κατανοήσει όμως ευρωπαϊκά Μέσα Ενημέρωσης, όπως η γαλλική «Liberation», ο βρετανικός «Guardian» και η βελγική «Le Soir» που κατατάσσουν τον Σύριζα στην μία άκρη –την αριστερή- των ευρωφοβικών και αντιευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων. Ίσως όχι λόγω των θέσεων του, αλλά μάλλον λόγω της άγνοιάς του για την ευρωπαϊκή πολιτική.
Ο κ. Τσίπρας δεν αντιμετωπίζεται - τουλάχιστον από την πλειονοψηφία του ευρωπαϊκού Τύπου (και ορθώς) – ως μελλοντικός πρωθυπουργός της Ελλάδας αλλά ως υποψήφιος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Του εκτελεστικού οργάνου της Ε.Ε., υποψηφιότητα την οποία προώθησε τόσο ο ίδιος προσωπικά όσο και οι σύντροφοί του στα κομουνιστικά κόμματα και στα κόμματα της ριζοσπαστικής αριστεράς στην Ευρώπη.
Και οι πομφόλυγες που επιλέγει όταν αναφέρεται στην Ε.Ε. δεν περιορίζονται μόνο στο στενό ελληνικό πλαίσιο αλλά ακούγονται σε ολόκληρη την Ε.Ε. Εκτός άλλωστε από την πλήρη άγνοια των κανονισμών της Ευρωβουλής αλλά και κάθε άλλης (πλην ελληνικής) ευρωπαϊκής γλώσσας, ένα από τα βασικότερα επιχειρήματα τα οποία ο υποψήφιος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Τσίπρας έχει μετατρέψει σε προεκλογική παντιέρα είναι αυτό της «αλλαγής της ευρωπαϊκής πολιτικής» (!).
Επιχείρημα τόσο γενικό που καταλήγει να μοιάζει με ευχή. Καθώς η περιβόητη «αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής» προϋποθέτει πως οκ. Τσίπρας θα εξασφαλίσει πλειονοψηφία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και πως θα καταφέρει να αλλάξει το παράγωγο Δίκαιο της Ε.Ε. (Six pack, Two pack, Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης).
Όσο και αν δεχθεί κάποιος τις πλέον ειλικρινείς προθέσεις του κ. Τσίπρα δυστυχώς τόσο ο ίδιος όσο και η Ευρωπαϊκή Αριστερά δεν φαίνεται να έχουν κατανοήσει πως σε αυτές τις εκλογές ο πρόεδρος του Σύριζα ζητεί την ψήφο των Ευρωπαίων πολιτών και όχι απλώς κάποιον συντεχνιών στην Ελλάδα.
Κάτι που έχουν κατανοήσει όμως ευρωπαϊκά Μέσα Ενημέρωσης, όπως η γαλλική «Liberation», ο βρετανικός «Guardian» και η βελγική «Le Soir» που κατατάσσουν τον Σύριζα στην μία άκρη –την αριστερή- των ευρωφοβικών και αντιευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων. Ίσως όχι λόγω των θέσεων του, αλλά μάλλον λόγω της άγνοιάς του για την ευρωπαϊκή πολιτική.
.jpg)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου